ölmemek için verilen mücadelenin son ayağıdır. şairin dediği gibi bir tanrı yoksa da varedip ona tapınma merasimin ilk safhasıdır. aşk denen kavramın özünü bilip, özüne inerek manalanma ritüelinin en onurlu aşamasıdır.
insan olma sorumluluğunun bilincine varıp, tüm algıları sonuna kadar açma cesaretidir. kafayı koyan erkektir. kafayı koyduğu yer ise bir kadının göğsüdür. bu kadın, o erkeğin savaşlarının molasıdır. insan olmasının tek tutarlı yanı, erdemli olmasının ilk şartıdır.
o kadın nerededir şimdi? belki hiç varolmamaıştır daha. belki de bir bilgisayar başında kendisi için yazılacak olan bu özel yazıyı beklemektedir.
o kadın ki sahiplenilmeden sevilmenin hıuzurunu bilen, o kadın ki ait olunmadan mutlu edebilen ve korkmadan yaşayabilen bir kadındır.
o kadın ki göğsünde tüm evreni uyutacak kadar sevgi doludur. huzur kelimesinin sözlüklerdeki karşılığına konulması gerekendir.
