bir arkadaşımla beraber yürürken başımıza gelen olayı anlatmadan edemeyeceğim;
arkadaşım ve ben yolda yürüyorduk, arkadaşım karşıdan sevgilisiyle gelen mini etekli kızı göstererek:
+ seni bu ayda bile bu kılıkta gezmene müsaade eden babanın şarap çanağına.. neyse orucumu bozduracak bana.
- ya boşversene, sana ne elalemin kızından? ne giyerse giyer, sen kendine bak! hadi yürü de ezan okunmadan bir restorana gidelim. açken sen sen değilsin, sinirli bir salak oluyorsun..
tam o kız ve sevgilisini duyacak bir mesafeye girmiştik ki*; kız sevgilisine demesin mi;
* aşkım dur da şurada orucumu bir açıyım
var ya o an arkadaşımın suratının aldığı ifadeyi hiçbir şeye değişmem.*
