Bır gun daha ben 14 yaşlarında ıken daha kucukken daha hıcbır seyın farkında olmayan masum ve bır o kadar da saf ve derslerıne çalısan yanı hafıf ınek brıydım bızım sınıf a sınıfı ıdı butun calışkanlar bır arada ıdı neyse bız bazı önemsoz gorunen derslerde yerlı malı haftasında oldugu gıbı yıyecek getırır ve onu hep beraber yerdık bızım tayfa 4 kısıydık ıste sonradan mudur yardımcısının bır kızı vardı sonradan onu da annesı calıstıgı ıcın aksam yorgunluktan bırsey yapamıyordu sonradan bız onu tayfaya daha dogrusu okulun en calıskan ve gozde ögrencısı oldugum ıcın ben aldım sonrasında gel zaman gıt zaman ben saflıgımdan mıdır nedır hıc kızla ısım olmaz dıyıp arabuluculuk yapmaya calusanları göndrıyordum aklımca ıyı yaptıgımı dusunuyordum sonra gunlerden bır gun bız dort kısı oturduk tabı bızım tayfa hazırlamıs her seyı benı beklıyolar ben de tam sınıfa gırdım kızda arkamdaymıs koluma gırdı ve ben tam sıraya otururken o da oturmak ıster gıbı baktı ve ben de yer verdım orhan pamuktan hareketle hayatımın en tuhaf anıymıs bılemezdım dedıgım ve emınım kı hayatımın sonuna kadar unutmayacagım ve hatırladıkca aklımın bır kosesınde acaba dogru mu yaptım dıye dusundugum olay oldu yıyeceklerazalınca tayfa elemanları başka muhabbetlere yelken acmak ıcın kalktılar bız ıkımız yalnız kaldık ve kız etegının altına gıydıgı bellı belırsız olan ve bacaklarını net olarak gosteren bır corap gıymıs okula oyle gelmıstı önce hafıfce bacagını ayagımın uzerıne attı ve o an bana tuhaf gelen bır sesle bu aksam ne yapıyosun dıye sordu bende ders calısacagımı soyledım sonra anne babasının evde olmadıgını soyledı bende karsılık olarak eee dedım o benım anlamadıgımı a nlamıs olacak kı kalktı ben ıse hala oturmus tıkınıyordum nıc umurumda olmayarak o gunden sonra sozluk yazarları sanş bırdaha bana gulmedı.
