şu bizim çocuk olduğumuz, donumuza sahip olamayıp cumartesi ve pazar günleri ve genellikle okulların bahçelerini futbol mabetlerine çevirdiğimiz, sabahın akşama uzadığı, bir su içip en fazla ekmek üstü salça yediğimiz hafta sonlarının vazgeçilmez faaliyetiydi futbol, hala öyle ya neyse...
herkesin maradona, herkesin pele, herkesin cruyff, herkesin lakatus olduğu yıllar.
okul bahçesinde sabahın 10:00 civarında toplaşılır, maç yapmak için top sahibi patlatır varyeteyi;
- futbollll oynamak isteyen elime mum diksinnnnn !
harala gürele koşulur, işaret parmakları avuç içine dikeltilir ve top sahibi bir tarafta, en iyi oyuncu diğer tarafta aldım verdim başlar.
"aldım verdim ben seni yendim, gazeteye ilan vermeye geldim... şeklinde devam eden tekerlemenin sonunda kimin ayağı üstte kalırsa seçme işlemi başlardı.
olmuşlar önce, çürükler sonra ve en son kaleye de genellikle şişman ve gözlüklü çocuklar kalırdı.
