angelopoulos filmlerin ana teması yolculuktur. bu yolculuk aynı zamanda içseldir; bir arayışı dile getirir. birey, kendisiyle hesaplaşır ve bu yolculuğunda bir değişim yaşar. (sonsuzluk ve bir gün filminde özellikle ana karakterin hayatına giren küçük bir çocuk ile başlayan serüveninin kendi üzerindeki değişim ve sorgulamalara dikkat edilmelidir.)
bu yolculuk daha çok bireyin hem kendine hem de 'öteki'ye karşı yaşanan yabancılaşmayla doğrudan kaynaklıdır.
filmlerinin kendine has dokusu ve atmosferi sinemanın anlatım alanını genişletmesi ve zorlaması adına çok onemlidir.gerçeği arayıp sorgularken sinemanın geleneksel dramatik anlatımınıbir çok düzlemde terkeder; kendine has mekan ve zamanlar yaratır ana karakterini o mekan ve zamanda yolcukılar. yol hem arayışın, parçaları toplamanın, hem de kandi dışına düşüşün cehennemidir; çünkü ucu açık sonsuz bir yoldur bu.onun karakterleri gerçekliğin içinden geçerken onun bir bakıma düşselleştirirler... o bakımdan yol angelopoulos un filmlerinde gerçeklikten kurtulma arayışının da bir aracıdır denilebilir.
