yakın vadedeki hedeflerimden biri olan "saha mühendisliği"ni gerçekleştirdiğim ülkedir. lakin iskele mühendisi oldum, o biraz canımı sıkıyor. betona geçersem keyfim yerine gelecektir.
neyse konuya dönelim henüz 1 haftadır bu ülkedeyim. ama sürekli olarak çalıştığım için pek de yabancı bir ülkede olduğumu hissetmiyorum.
hava inanılmaz nemli. yani ben ki trabzonluyum böyle nem görmedim. boğuyor resmen adamı. gündüzleri ise kuru sayılabilecek bir sıcak var. öğle saatlerinde güneş tepecukten vuruyor insana. 1 haftada marsık gibi oldum.
bir kere avm'ye gitme şansım oldu. yerel halk inanılmaz zengin. çalışmak gibi bir sıkıntıları yok. ülkenin %90'ının bahçe içinde bir evi en az 2009 model bir arabası var. araba fiyatları ise türkiye'nin yarısı. benzinin litresi 50 kuruşa geliyor.
sultan kabus ülkeye turizm geliri kapısını açmak için çalışıyor. lakin turistik olarak şu an gelip görülecek bir şey gerçekten yok. her yer sarı, ağaç yok ve nemli berbat bir havası var.
ülkede hintliden geçilmiyor. adamları köle gibi getirmiş çalıştırıyorlar. normalde 100 dolar alırlarken, enka 250 dolar veriyor. bu yüzden enkada çalışmak için can atıyorlar ve işi kaybetmekten acayip tırsıyorlar.
şu an için 5000 kişilik bir kamptayım. 3000 hint-nepal karışık sansktikçe konuşan insan var. bunun dışında 300 küdür de türk mühendis formen ve işçi var.
iki haftada bir izin yapabildiğim için ikinci iznimde daha detaylı inceleyeğim.
