katılıyorum. izmirden adam çıkmaz çünkü izmirden efe çıkar. çıkarsın kordondaki evinin balkonuna, açarsın ufak rakını mezelerinle beraber. önce bir yudum alırsın, ağzında azıcık tutup sindire sindire yutarsın. o ilk yudum vücuda bir mesajdır ''ben rakı içiyorum ayağını denk al'' gibisinden. daha sonra bir yudum daha alırsın ama bunu yutarken hafif sağa sola sallanman gerek çünkü rakı ciğerlere nüfus etmeli. arka fonda içeni hüzünlendirecek bir parça olmalı. bu genellikle türk sana müziği olur. birde sohbeti iyi olan birisi oldumu... şişe bittikten sonra hüzünlenilir, derin bir iç çekilir, izmirin havası ciğerlere girdiği zaman ciğerlerimize nüfus ettirdiğimiz rakının etkisiyle masaya yumruk vurulur ve insan birden efeleşir. işte bu yüzdendir izmirden adam çıkmaz.
not: izmirli değilim.
