öncelikle derin bir 'ya sabır' çekmek.
hani böyle bileğinde bir garip sinir akışı hissedersin ya, o anda ise sınırı aşmış bulunduğumdan hemen ortam değiştirmek.
ama favorim, yastığa koltuğa yumruk atıp sonra abanmak ve bir süre öyle kalmak, böyle yüzüstü. öyle kalıyorum bir süre.
sonra bir arkadaşı arayıp ''çok sinirliyim, sana geliyom ben, anlatırım, kapat!'' demek.
hiç olmadı, etrafta önem verdiğim kırılacak ve hatırası olan nesneleri ayırıp diğerlerini fırlatmak. genelde yine yastık oluyor, ders notları da olur ama tam ele gelmiyor, tercihim değil.
