Sen yokken, kuşların sesi çıkmıyor.
Sen yokken, istanbul'un bile hiç tadı yok.
Sen yokken, arızalarım bir bir depreşiyor.
Ah sen yokken, acılarım iç içe giriyor.
Bu sabah sensiz uyandım, zor oldu.
Aşktan mıdır, nedir bilmem.
Ses ver, bir kuşun kanadına takılıp gelirim.
uzanıp, nehirlerde akar gelirim.
Çünkü sen yokken, yağmurun bile tadı olmuyor
Çağır beni, gönlüme dikilmiş serenim.
