ben bunu cidden film izlemek için sinemaya gitmek sanıyordum. sevgilisiyle sinemaya giden veya gidecek olan arkadaşlara genelde şunu söylüyorum *, "olm ne işiniz var, gidin evde izleyin. ya da dışarı çıkın çayırda çimende oturup muhabbet edin. zaten vakit az, ne film izlemeye gidiyonnuz!!"
lakin iş öyle değilmiş. sevgiliyle sinemaya gidilince film izlenmezmiş. gitmedim, okuyorum sadece. yalnız cidden ahmaklık olduğunu düşünmekteyim. olm kimden korkuyorsun, git istersen sokağın ortasında yapış dudaklarına. neyin tribindesin? karanlıkta ne oluyor adrenalin hoş mu oluyor ne yani?
ama ben buna da karşıyım. kısmen tabi. tamam güzel bir eylem, gidersin 2 saat boyunca sevgilinle filmini izlersin, sonra da çıkar gelirsin. yolda film hakkında konuşursun falan. tamamdır. oraya kadar tamam. peki ya kendini kısıtlamalar ne olacak sinemada? popcorndan başka bir şey yiyemiyorsun. film izlerken insanları rahatsız etme düşünceleri aklında olmamalı. salon 100 kişilikse, sen o 99 kişiden sorumlusun. onları rahatsız etmemek zorundasın.
şöyle düşünmüşlüğüm de vardır. genelde yiyecek, içecek, rahatlık değildir sorunum. birincisi ben filmi evde izlemekten yanayım.. ikincisi ise, o 2 saat film izlediğinde kültürünü arttırmış olursun. ama amacın sevgilinle vakit geçirebilmekti. 2 saat hiç konuşmadan filmi izlemek keyifli gelmiyor bana. çık dışarı, al ice tea'ni, otur çimlere, izle denizi, muhabbet et işte. ohhh. huzur.
