efem yedi kafadar bir gün canları sıkılmış ne yapsam ne yapsam diye düşünmüşler. sıcak bir 4 temmuz günüymüş. atlamışlar minibüslerine malum yedi kişi * sıkışmak istememişler. güzel yurdumuzu keşfe çıkmışlar. az gitmişler uz gitmişler sonunda bir mağara görüp içinde ne olduğunu merak etmişler. ama içinden birisi "hacı sakat olmasın burda kimse yok girmeyelim içeri" demiş, ama diğerleri zallamamış. yine de içeride kapalı kalma korkusuyla yanlarına oyuncakbulut almışlar. içerde su falan olmazsa eksiğimizi burdan karşılarız umuduyla. neyse efem uzatmayayım, bu yedi kafadar mağranın içine girmiş tam bir labirent; korktukları başına gelmiş mağranın içinde kaybolmuşlar. dışarı çıkma çabaları sonuçsuz kalınca biraz dinlenip güçlerini toplamak amacıyla mağranın kuytu bir köşesinde takılmaya başlamışlar. bu sırada içlerinden abla olanı duvara yazı yazmaya başlamış. sonunda bakmış ki yazdıkları bişeye benzemiyor, benden yazar olmaz deyip vazgeçmiş. neyse efem bu kankalar dinlenmişler sularını içmişler, sigaralarından bi fırt çekip dumanını üflemişler. dumanın ne tarafa doğru ilerlediğini belirleyip çıkışın orda orduğunu ümit etmişler. bu çabaları da boşa çıkınca içlerinden biri iyice çıldırmış çıkarın beni burdan diye bağırmaya başlamış. bu elemanı sakinleştirmek ne mümkün; azıttıkça azıtıyor eleman. sonunda içlerinden birinin aklına bir fikir gelmiş "asil en tcry yapmamız lazım ağalar" demiş. bu lafı duyanlar tcry ne ola ki diye sormuşlar. diğeri hemen atlamış; try: toplanalım ki sevgimiz rahat yatsın.*
bu öneri kabul görmüş ve hepsi yatmış. işte sevgili dostlar, sözlükte ne zaman kargaşa çıksa bu yedi kafadar hemen bu mağraya gider olmuşlar. *
