hayatım öyle boktan ki sözlük.
zaten farkettim ki şimdiye kadar da pek iyi değilmiş durum. ben sadece yetinmeye çalışmışım elimde olanla.
hiç şikayet etmeden. hep durumu benden kötü olanlara bakıp üzülerek.
isterseniz şimdiden basın eksiyi, burası senin derdini anlatma yerin mi şerefsiz deyin.
ama yanımda dertleşicek kimsem yok.
var belki istesem konuşabileceğim insanlar ama sonra anlattıklarımdan pişman olmak da istemiyorum.
işte o yüzden buraya saçmalicam.
hayat gerçekten çok boş ve boktan.
yani şimdilik öyle geliyor sonra bu da geçicek biliyorum.
ama bakıyorum da harbi mal gibi yaşıyorum ya.
bütün gün bilgisayar başındayım.
liseyi de üniversiteyi de yatılı okuduğumdan burada ailemin yanında doğru düzgün arkadaşım yok hiç.
sevgilim desen ayrı mıyız birlikte miyiz belli değil bayadır konuşmuyoruz hiç.
belli bi olay kavga da yok sadece aramıyoruz birbirimizi mesaj atmıyoruz.
e tabi 4 yıla yaklaşınca ilişkinin yaşı,bide bir yıldır farklı şehirlerde olunca duygularda eskidi.
ilişkimiz hakkında düşünüyorum zaten hep yanlış mıydı yoksa toparlanır mıyız bilemiyorum.
ama bi daha biriyle birlikte olursam benden en az 8 yaş falan büyük olmalı.
bide aşk olmamalı bu sefer,sadece sevgi.
beklenti artmamalı.
pembe panjurlu bahçeli ev hayalleri falan.
sonra çok büyük hayal kırıklıklarını getiriyor.
hayatıma öyle müdahale edememeli istediği gibi benim kararlarıma da saygısı olmalı.
hani böyle bir insan karşım çıkar mı bilmem ama yine de elimde olana razı olmak istemiyorum artık.
bi de gerçekten hayat ne garip ya.
bazı insanlar oluyor sürekli senle görüşmek istyor. sık sık mesaj atıyor.
ama sen çok da zevk almıyorsun onunla vakit geçirmekten.
bi de bazı insanlar oluyor. muhabbeti, onunla edilen sohbetin tadı bi ayrı oluyor.
ama bu seferde sen adamın sikinde olmuyorsun.
aramıyor sormuyor tabi böyle olunca sende onunla görüşmüyorsun.
bi de dinle ilgili sürekli bi kafam allak bullak.
benim kafamdaki tanrı daha şefkatli, daha esnek mesela ne bileyim anne gibi biraz sanki.
ama kitaba bakıyorsun yakmaktan, irinli kanlardan falan bahsediyor.
sonra inancı sarsılıyor insanın tabi neye inanması gerektiğini bilmiyor.
bütün bunları düşünürken günlük yaptığım şeyler öyle gereksiz ve saçma geliyor ki.
bakıyorum facebook da saçma sapan fotoğraflar paylaşmışım, mal gibi yorumlar yapmışım falan.
hatta şu anda saçma sapan bi yerde saçma sapan bi yazı yazıyorum.
neyse bu kadar uzun ve saçma bi yazıyı kimsenin okuyacağını sanmıyorum ama.
ben yazdım yine de.
işte benden de bu kadar.
