dünya üzerinde çeşitli tek tanrılı dinlere mensup olarak yaşamış ve yaşayan milyarlarca dindar insanın hayal kırıklıkları örnek verilerek tescillenebilecek bir doğrudur. ama ne acı ki aynı insanlar "bir gün mutlaka!" diye avuturlar kendini.
marx'ı anmadan olur mu:
"....dinsel acı, aynı zamanda hem gerçek acının bir anlatımı, hem de gerçek acıya karşı bir başkaldırıdır. din, baskı altındaki yaratığın iç geçirmesi, kalpsiz dünyanın kalbi ve ruhsuz dünyanın ruhudur. halkın afyonudur...."
