birinde sıcak bunaltır insanı, beyin emir verir; "fazla hareket etmeyin ibneler" diye. tüm uzuvlar dururlar, kalırlar olduğu yerde. hadi bunu anlarım. diğerinde de soğuktur, her yeri donar insanın, beyin bu kez: "hepiniz hareketlenin, kan dolaşsın içinizde" der ama "sen dur pezevenk, şimdi sırası değil" diye de çüke emir verir parantez içinde ve nedensiz.
o ise durur yerinde küçümen, garip, öksüzce. benim bahtsız kaderdaşım.
