yalnız insan kendi ırkına yabancıdır. Aslında önce kendisine yalancıdır... Kendini kandırmayı iyi becerir. Üstünü geceyle örter. Ama fayda etmez. Uyanınca yine yalnız ve mutsuzdur... Yalnızlığınızı yüceltmemek lazım bu kadar.
Yıllarca yalnız kaldım, karşıma çıkan ilk insanla ne yapacağımı bilemedim. Sevgim ve birçok hissim körelmişti. Ondan çok şey bekledim istemsiz olarak. Çünkü kalbim ve egom aç kalmıştı... Ve mutsuz oldum... Çünkü o insan bu kadar ilgiyle alışkın değildi muhtemelen. Demem o ki kendinizi yalnızlığın kollarına uzun süre bırakmayın. insanlıktan çıkıp ormandaki bir hayvana dönüşüyoruz zamanla çünkü... insan, kendi ırkından bu kadar uzak olamaz, olmamalı.
