kimi zaman ağrına gider adamın, arkadaşlarına yemeğe davet edilirsin, evde bir cümbüş, herkes bir yandan işin ucunu tutmuş, el birliğiyle masa kuruluyor falan. sonra sen eve yalnız dönersin. masa kurabilecek kadar yiyecek bile yoktur evde. ne gelen vardır ne giden. kimi zaman da yalnızlık öyle tatlı gelir ki. evin içinde salak salak dans edersin, kendi kendine konuşursun, çıplak dolanırsın, duş sırası beklemezsin, kimseye ev pis diye hesap vermezsin... ha bir de öğrenciyken yalnız yaşamaya alışmak vardır o da fenadır. arkadaşın gelir sende kalır bir kaç günlüğüne, son günler dayanılmaz olur. o uyanınca sen de uyanmak zorundasındır. kahvaltıyı birlikte yapmak zorundasındır. ilk zamanlar keyiflidir ama sonra gitsin istersin, gitsin de bir nefes alayım.
