hayatımda izlediğim en iyi eleştirel film. daha fazla sıfat bulmak mümkün ancak zorlanıyorum. film kitaba göre daha sade ve yüzeysel olarak anlatılmış diye bahsediliyor bazı kaynaklarda. Kitap daha acımasız bir üslup kullanmış diye belirtilmiş ancak bundan daha acımasızı inanın gözlerime dolan yaşları akıtmaya yeterde artardı. asla unutulmayacak bir film oldu benim için. Aynı zamanda bu filmi che nin hayatının bir kesitini anlatan motosiklet günlükleri filminden sonra izlemem iki filmi ister istemez karşılaştırmamı sağladı. ve o buhran dönemini biraz daha anlamama yardımcı oldu. motosiklet günlükleri filminde beni etkileyen bir sahnede bir çinli ve karısı komünist diye oradan oraya savrulurlarken che ile karşılaşmışlar ve bir ateş etrafında sohbet etmişlerdi. maden ocaklarına çalışmaya gittiklerini belirten çinli ve karısı hakkında che 'o güne kadar geçirdiğim en soğuk geceydi diyecekti' ve bu topraklarından kovulan insanlara bakışı değişecekti. aynı zamanda toprak sahiplerine olan bakışı da * değişecek ve che de değişen birşeyler olduğunun farkına varmaya başlayacaktı. aynı dönemi anlatan gazap üzümlerinde ise topraklarından kovulan bu aile üç kuruşluk iş için oradan oraya sürülecekti. acımasız kapitalizmin temellerinin atıldığı o dönemler son derece ilgi uyandırdı bu iki filmden sonra bende.
