ilk olarak o söz edilen girimde yazdıklarımın sonuna dek arkasındayım.
senin burda filmin hikayesini anlatman; yok efendim adam, yalnızca birini müziğin sesini kısar mısın diye uyarmaya gitmiş sonra dayak yemiş ardından iş yerine dönünce herkes adamın tipinden korkmuş kimse ne oldu diye sormamış sonra da bu eğer kötü görünürsen istediğini yapabilirsin bunun farkına varmış sonra olayı romanlaştırmış çevreye anarşiyi yayıp bilmem ne bok yiyecekmiş demen sıradan insanları yüzeysel felsefe yaparak kandırmaktan öteye geçmeyen liseli zırvalarıdır.
o filmden etkilenen herkes sabahleyin sinemaya, gece olunca barlara giden, dandik gömleklere sırf marka diye servetler döken, güneş gözlüğünü takıp kaşar sevgilisiyle buluşmaya gidince sosyal olduğunu sanan tepeden tırnağa sözde o filmde eleştirilen popüler kültürün parçası olan kişilerdir.
bu popüler kültür peluşları, bu şekilde takıldıktan sonra dövüş kulübü tarzı, içinde "kapitalizmin sürrealizm üzerindeki yavşatmaları sonucu oluşan egosantrik komplikasyonların paradoksal izdüşüm sürecini irdelemekten gına geldi hadi dövüşelim de köle olmayalım." gibi aforizmaların olduğu filmleri izleyip "müthiş bir film izledim monşer, lanet olsun popüler kültüre, sistemin köleleri, sizin ta ak, anarşi forever!!!" diyip yine ertesi gün kaldıkları yerden devam ederler.
ve filmi yapanlar da bunu bildikleri için bu salaklar üzerinden para kazanmak ve hazır bunlar böyle filmleri izleyip etkileniyorlar diye de içine subliminal mesajlar koyarak kendilerine çıkar devşirmek için popüler kültür seyircisinin önüne sunarlar böyle yapıtları.
tabi bunu yaparken de yukarıda söz ettiğin gibi "bakın bu film böyle oldu, adam aşmış, hele şu olaya, düşüncelere bir bakın haklı değil mi?" diyerek de filmin tutması için altyapısını hazırlarlar.
ardından insanlar bunu yer, "abi ben böyle film görmedim süper bişey ya fak ye" der, yutarlar numarayı. sonra da peluşun biri çıkar " (bkz: fight club/#16058778) entry'si ile beni kızdırmış yazar." diye kendi incir çekirdeği kadar zekasıyla hafiften hakaret ederek son noktayı koyduğunu sanan giri yapar.
kısaca o film, yapımcılarına para kazandırmak ve kişilerin bilinçlerini bulandırmaktan başka bir işe yaramaz ve o filmi yapanlar da bunun farkındadır.
"hepimiz aynı pisliğin lacivertleriyiz."
boru gibi aforizma. adamın kendi pislik, herkesi kendisi gibi pislik yapmaya çalışıyor*.
not: ayrıca subliminal mesaj tam anlamıyla "bir kareyi durdurunca yarak görünmesi"dir. öbürleri hikaye kısmıdır.
