lise dönemleriydi mahallemizde nazan adında ananesinde kalan çirkin evde kalmış bir hatun yaşardı. yaşı 30 küsürdü evlenmemişti ve bu da bana fena halde dert olmuştu. günlerden birgün evde tek başıma oturmuş telefon trafiği yaparken nazan'ın ananesi sabire teyze'nin evini aramak geldi içimden...
- renksiz captain: alo iyi günler sabire teyzeylemi görüşüyorum.
- sabire teyze: evet benim buyur evladım.
- renksiz captain: bir an için tanıdı zannederek korktum ama devam ettim. teyze ben sana bir şey söylemek istiyorum ama nasıl söylesem bilemedim. ( blöf yaparak ) neyse ben kapatayım teyze seni rahatsız ettim özür dilerim.
- sabire teyze: hayatta bırakmam söyle evladım kimsin ne oldu.
- renksiz captain: teyze nasıl söylenir bilemiyorum ama beni bir tek sen anlarsın.
- sabire teyze: hadi oğlum anlat nedir derdin merakandım, korktum kimsin ne demek oluyor bu.
- renksiz captain: teyze ben nazan'a aşık oldum. ne yapacağımı bilemedim seni aramak daha mantıklı geldi ne olur yardım et bana.
- sabire teyze: oğlum kimsin sen nazan'ın bundan haberi varmı tanıyormu seni.
- renksiz captain: teyze bu seçimlerde nazan sandıkda görevliydi orada gördüm. kendisi hatırlamaz ilkokul arkadaşı talat'a sordum sizin ne kadar iyi ve anlayışlı insan olduğunuzu mutlaka bu derdimi size açmamı söyledi. adınızı soyadınızı 118'e sorggulatıp numaranızı aldım rahatsız ettisem çok çok özür dilerim. isterseniz hemen kapatırım.
- sabire teyze: hayır evladım sen kötü bir şey yapmıyorsun ama kimsin nerede oturuyorsun.
- renksiz captain: teşekkür ederim teyze çok anlayışlısınız. fatih sitesinde oturuyoum ismim mehmet.
- sabire teyze: mehmet ne iş yapıyorsun oğlum sen annen baban ne iş yapar. kaç yaşındasın.
- renksiz captain: ( kamalettin tuğcu'ya bağlar ) annem beni doğururken vefat etmiş babam bizi bırakıp gittiğinden biz ablamla dayımın yanında yetiştik. balık pazarının üzerindeki alışveriş çarşısında dükkanım var. oturduğum ev kendimin ve yeni yapılan yeşil siteden bir tane daire daha aldım. içinin dekorunu yaptırıyorum şuanda bitince kiraya verecem.
-sabire teyze: evladım benim işlerim var sonra konuşuruz..
aradan iki gün geçer evde yalnız kalınca dayanamam ve yeniden sabire teyzemi ararım. bu kez evin diğer aklı başında olan insanları tarafından tembihlenmiş olan sabire hatun daha dirençli bir şekilde çıkar karşıma..
- renksiz captain: alo sabire teyze ben mehmet nasılsın.
- sabire teyze: iyiyim evladım sen nasılsın.
- renksiz captain: nasıl olayım teyze evin işleriyle uğraşıyorum ustaların başındayım.
- sabire teyze: habire kıllanmaktadır. evladım dayına anlattınmı bu durumu. kapatmadan bana numaranı ver bir dahaki seferde ben seni arıyayım.
renksiz captain: dayıma herşeyi, sizinle konuştuğumuda anlattım teyze. bana fazla uzatmamamı sizinle konuşması gereken kişinin kendisi olduğunu söyledi.
- sabire teyze: bence dayın haklı evladım bu işler telefondan olmaz. dayın hangi işle meşgul.
- renksiz captain: dayımın ereğlide ayakkabı dükkanları var teyze.
- sabire teyze: tamam evladım şimdi kapatalım ama sana ulaşabileceğim numara ver ben seni ararım.
- renksiz captain: aklıma ilk olarak bir zamanlar vurgun olduğum hilal'in numarası geldi. ne olacaksa olsun dedim ve verdim...
aradan 3 gün geçmiştir ve ben sabire teyzemi aramak için sabırsızlanıyordum ama bir türlüde ev müsait değildi. sabire teyzenin komşusu bahar abla ile ablam bizdelerdi. baktım ki olacak gibi değil onlara durumu anlattım. inanmadılar bende hemen şimdi sabire teyzeye gidin ben 5 dakika sonra arıyacam dedim ve onları sabire teyzeye yolladım...
- renksiz captain: alo sabire teyze ben mehmet nasılsın.
- sabire teyze: tanıdım oğlum iyiyim sağol. evladım verdiğin numaradan seni aradım burada öyle biri yok dediler.
- renksiz captain: nasıl olur teyze sen numarayı yanlış almışsın. zaten arasanda bana ulaşamazsın ev yaptırıyorum gün boyu ustaların başındayım.
-sabire teyze: bir saniye evladım. kızlar siz yan odaya geçin ben nazan'ın eski bir öğretmeniyle konuşuyorum bitince yanınıza gelirim. bak evladım dayınlada konuşmuşsun biz yonca evlerde f blok'da oturuyoruz. burcu markette murat var sizi bize getirir hafta sonu dayınıda al gel artık yüzyüze konuşalım...
ve hafta sonu geldiğinde ben sabire teyze yerine bahar ablalara gitmiştim. sabire teyzeler kapıdaki ayakkabılardanda anlaşılacağı üzere tam kadro mehmet ve dayısını bekliyorlardı. aradan 17 sene geçti sanırım nazan hala daha mehmet'i bekliyor...
herkese renkli günler
