ben bunu gördükçe allah diyen aslan gibi bir şey zannediyordum. izlerken ibret aldım. o değil de, her yudumdan sonra elhamdülillah mi diyecek şimdi bu bardak. fondip yapmadıktan sonra çok saçma değil mi? dini, imanı bile paraya çevirmişler tebrik ediyorum. diyecek adamın bardağa ihtiyacı mı olurmuş. ben 4 yaşımdayken bir kuyumcuya girdik anneannemle. günü için altın alacak. neyse sıcak hava, yaz günü. su getirdiler çay bardağında bana. onu içtim. arkasından da elhamdülillah dedim. öyle öğretmiş ananemler. kuyumcu çok duygulanmıştı.ufacıksın ama aferin sana demişti. bir tane yüzüğü küçültüp orada parmağıma takmıştı hemen, hediye diye. hala da durur o yüzük. nereden nereye geldi yazı da, bardak saçma yani.