bir çizerin bu kadar zeki olması zaman zaman korkutuyor beni. ulan yıllar yılı alışmışız basit, yalın esprilere. tamam elbette diğer çizerleri küçümsemiyorum, aksine en sevdiğim çizer uğur gürsoydur fakat yiğit özgür'ü anlamaya başladığınızda çizgi mizahına bakışınız az ya da çok değişiyor.ya da değişme demeyelim de genişliyor ve bana sorarsanız bu dünya çizerleri de dahil olmak üzere her babayiğide nasip olacak bir hadise değildir. ah hele o güldürürken düşündüren karikatürleri. özetle severek okuyoruz.
