içinde "en" ve "şey" kelimeleri geçtiği için tek bir adet olması gerekirken insanımızın hazzetmediği her türlü durumda kullanmaktan çekinmeyişiyle anlamını yitiren bir kalıp haline gelmiştir. birisi yalan söyler, nefretli zat "en nefret ettiğim şey" der, birisi tuvalettek çıkarken sifonu çekmez, yine aynı zat bu tabloyla karşılaşınca "en nefret ettiğim şey" der yine. örnekler kişiden kişiye değişip çoğaltılabilir.
