kimseye önyargıyla yaklaşmam ve kimseyle arama belirli duvarlar koymam. Din, dil, ırk gibi ayrımcılık yapıcı şeylerden uzak dururum fakat ona rağmen tek ve en büyük sıkıntım kürtleri anlamamak. yani yaşadığı çevreye, insanlara zarar veren ve ya vermeye çalışan. yaşadığı ortamı güzelleştirmek yerine yakıp yıkan zihniyet nasıl bir zihniyettir? bu çıldırmışlık, bu azgınlık nerden gelmektedir? ya da bu öfke niyedir?
fakat ne olursa olsun onlar bizim kurtuluş savaşında aynı cephede savaştığımız kardeşlerimizdir. atsan atamazsın, satsan satamazsın. hem ayrıca insan kardeşini satar mı? keşke biraz daha iç içe olsak, keşke birbirimizi yemek yerine ülkemizi ileri götürmek için çalışsak.
