senaryolarının yaratıcılığa dair hiçbir şey barındırmaması. saatlerce süren bakışmalar, yüze gereğinden fazla zoom, iyi oyuncunun değil güzel figuranın ön planda olması.
edit: hakikaten, sanki her dizide en az bir tane gözleriyle oynayan oyuncu varmış gibi zoom yapıyorlar ya saatlerce o yüzlere, bakışlara. sinir olmamak mümkün değil. adını feriha koydum'u izlemeye yeltendim, nasıl içim bunaldı o görselliğin sıkıcılığından, klişelerden vs.
