1872 yılına kadar Tufan hikayesinin yalnız Tevratta olduğu biliniyordu.
Fakat (ırak ninova)Ninivede çıkarılan Asurbanipal Kitaplığı içindeki bir çiviyazılı tablet okununca büyük bir şaşkınlık olmuştur.
Gilgamış Destanının son kısmını oluşturan bu hikayeyi, ölümsüzlüğü arayan Gilgamışa Nuhun Babilce karşılığı olan Utnapiştim anlatmış.
Buna göre çoğalan insanların gürültüsünden rahatsız olan Tanrılar bir tufan yapmaya karar veriyorlar.
Fakat Bilgelik Tanrısı gizlice bir duvar arkasından Utnapiştime durumu bildiriyor. Gemi 7 günde yapılıyor.
içine Utnapiştim akrabalarını, sanatçıları çeşitli hayvanları dolduruyor. Tufan başlıyor. 6 gün 6 gece sürüyor. 7inci gün gemi Nizir Dağına oturuyor. Suların çekildiği kuşlar gönderilerek anlaşılıyor. Gemiden dışarı çıkınca Utnapiştim kurbanlar kesiyor. Onların kokusunu duyan Tanrılar üşüşüyor. Tanrılar Utnapiştime ölümsüzlük vererek Tanrıların bulunduğu yerde oturtuluyor.
Bu hikaye geç çağda Sami olan Akat dilinde yazılmıştır. = Nuh
