(Kut/Kud) kökünden türemiştir.
Temizlik anlamını içerir.
Farsça Hüda kelimesinin dönüşmüş biçimi olduğu öne sürülse de aslı Türkçe Kut (kutsallık, kutluluk) kökünden türemiştir.
Bereket, yaşam gibi anlamlar içerir.
Kutan, dua, yakarış demektir.
Evenk dilinde Khutu sözcüğü kutsallık manası içerir.
Kudagaçı sözcüğü, büyücü, şaman anlamına gelir.
Kuthu şeklinde Tunguzcaya ve Hutu şeklinde Mançucaya geçmiştir.
Sümercede de ayen Kut biçimiyle yer aldığı görülmektedir.
itelmenlerin (Kamçadalların) Kuth veya Kutka (Kutku) adlı dünyayı ve canlıları yaratan bir Tanrıları vardır.
