Hz. isa'nın bu yemek sırasında havarilerine yaptığı konuşmada "içinizden biri bana ihanet edecek!" dediği rivayet edilir.
Leonardo da Vinci gelenekleri yıkan bir sanatçı olmasına karşın bu resmin siparişinin ardından işvereninin keyfini kaçırır. Çünkü resmin siparişinin üzerinden 2 yıl geçmesine rağmen tabloyu bir türlü bitirememiştir.
Leonardo'nun yavaşlığı yüzünden manastırın başrahibinin sabrı tükenmektedir. Birkaç fırça darbesinden sonra gün boyu ortalıkta gözükmemesi dedikodulara sebep olmaktadır. Oysa Leonardo her bir havari için Milano sokaklarında yüz aramaktadır. Bulduğu yüzleri tüm ayrıntılarıyla zihnine nakşeder, günlerce izledikten sonra sokakta bulduğu canlı modellerle resmi tamamlar.
Aslında tablonun büyük bir kısmı büyük bir hızla bitse de iki kişinin yüzü eksik kalmıştır. isa ve Yehuda. Peygamber ve hain!
işte bu iki yüzden dolayı Leonardo tabloyu bir türlü bitirememektedir.
ikinci yılın sonunda nihayet genç bir öğrencinin yüzünde aradığı hem bu dünyaya hem de öteki dünyaya ait masumiyeti yani isa'yı bulur. Geriye bir tek Yehuda kalmıştır.
Sokaklar, köprü altları, limanlar, barlar, hapishaneler bakmadık yer kalmaz. Ama bir türlü ihanetin yüzünü bulamaz.
Sonunda başrahip, resmi sipariş eden Ludovico'ya Leonardo'yu şikayet eder:
"Bitmeyen yalnızca Yahuda'nın başı. Bir yılı aşkın bir süredir Leonardo resme dokunmadığı gibi, görmeye bile bir kez geldi."
Ludavico hemen Leonardo'yu çağırtır.
Leonardo başrahibin kendisini şikayet ettiğini anlıyor ve koruyucusuna şu ironik cevabı verir:
"Ekselansları bitirilmesi gerekenin yalnızca Yehuda'nın başı olduğundan haberdarlar. Herkesin bildiği gibi, o kötülüğüyle göze batan bir alçaktı. Dolayısıyla günahkarlığına uyan bir çehreyle betimlenmeli. En azından bir yıldır, gece gündüz her gün kentin tüm haydutlarının yaşadığı Borghetto'ya gidiyorum. Ancak henüz aklımdakine uygun kötülükte bir yüz bulamadım. Bu yüzü bulduğumda resmi bir günde bitireceğim. Ancak eğer araştırmam sonuçsuz kalırsa, ekselanslarına beni şikayet etmeye gelen ve aranan özelliklere tam uyan başrahibin çehresini kullanacağım."
Bu ironik cevap karşısında Ludovico kahkahayı patlatıp Leonardo'ya aramaya devam etmesini söyler. Rivayet o ki yaklaşık bir sene daha Leonardo aramaya devam eder. Ve sonunda aradığı yüzü bir hapishanede bulur. Uzun süre hapishanede bulduğu mahkumu uzaktan izleyerek çizer ve sonunda oturup bir günde resmi tamamlar. Olan bitenden habersiz mahkum da nasıl bir resimde yer aldığını öğrenmek ister. Leonardo mahkuma tabloyu gösterince mahkumdan çok Leonardo şaşkınlık geçirir.
Çünkü mahkum "Ben bu tabloyu biliyorum" der
Leonardo şaşkın: "Nasıl olur, henüz kimse görmedi, nereden biliyorsun?"
"Bu hallere düşmeden önce öğrenciyken bir manastırda bu tablo için isa olarak modellik yaptım."
(Eyüp Can,Radikal, 07.07.2012)
