--bio--
Dalepe Nena, 2001 Eylül'ünde, Doğu Karadeniz'de son elli yılda çeşitli sosyo-ekonomik etkenlerle yaşanan hızlı modernleşme sürecinde dönüşen Laz kültürü üzerine araştırma ve üretim yapmak üzere bir arayan gelen sekiz kadın tarafından kuruldu. Grup, Laz dilinde "kız kardeşlerin sesi/sözü/dili" anlamına gelen "Dalepe Nena" ismini çok daha sonra almasına rağmen bu tarihten itibaren değişen kadrosuyla çalışmalarını kesintisiz olarak bugüne dek sürdürdü.
Türkiye'de çok-kültürlülüğün artık çok daha "görünür" ve "konuşulabilir" olduğu tarihsel bir bir süreçte Dalepe Nena, Laz kültürü üzerine özellikle 1990'lardan itibaren sayısı artan kültürel faaliyetlerin bir parçası olarak da görülebilir. Bu faaliyetlerin ortak noktası sıklıkla karikatür tiplemelerle temsil edilen Lazlara yeni bir temsil alanı açmak şeklinde özetlenebilir. Grubun bu alandaki aktörlerden en önemli farkı tamamının kadınlardan oluşması ve müzikal üretimlerini amatör olarak sürdürmeleridir. Grubu farklı kılan bir diğer özellik de, çok-kültürü yapısı görmezden gelinen, üstü örtülen Doğu Karadeniz coğrafyasının müzik aracılığıyla kültürel zenginliği yansıtmaya çalışması. Bu durumda Dalepe Nena ile birlikte Laz kültüründe kadın kültürünün ve Doğu Karadeniz müziğinin bu denli çeşitliliği ilk kez bir müzik grubuyla sahnelendiği söylenebilir.
Akrabalık-arkadaşlık bağlarının doğal süreçte bir araya getirdiği grup elemanları; farklı yaş, meslek ve ilgi alanlarından oluşuyor. Grup elemanlarının her birinin Laz kimliğiyle kurduğu ilişkinin farklılığı da yine gruba zenginlik kazandıran özelliklerden.
Dalepe Nena'nın Laz kültürüne olan ilgileri çoğunlukla içinde doğup büyüdükleri bu kültürle farklı düzeylerde kurdukları yakın ilişkiden kaynaklanıyor. Göçlerden kaynaklanan kent ve köy kültürünün iç içe geçmiş deneyimi grubun müzikal üretimlerinde doğrudan kendisini gösteriyor. Zira, öncelikle tek sesli ve çok sesli vokal denemeleriyle başlayan bu müzikal yolculuğa ağırlıklı olarak "otantik" olmayan batılı müzik enstrümanları eşlik etmeye başlamıştır. Kullandıkları enstrümanlar zaman içinde çeşitlenmekle beraber, esas olarak gitar, yan flüt, kaval, perküsyon ve akordeondan oluşmaktadır.
Horonun Doğu Karadeniz müziğinden ayrılmayacak bir unsur olması doğal olarak Dalepe Nena'nın da sahne performanslarına yansımaktadır. Ağırlıklı olarak yüz yüze etkileşimin mümkün olduğu konserler, dinletiler, festivaller aracılığıyla müzikal üretimlerini sürdürmeyi tercih eden grup, sahnelerinde mutlaka horona da yer veriyorlar. Bunun yanında müziğe, dansa, kültüre dair deneyimlerini atölyeler yoluyla da farklı kitlelerle paylaşmak, grubun diğer faaliyet alanlarına bir örnek olabilir.
Repertuarlarını yaptıkları derlemelerden ya da profesyonel kayıtlardan oluşturan Dalepe Nena, Lazca'nın dışında Türkçe, Rumca, Hemşince, Gürcüce ve Megrelce şarkılar da söylüyor. Lazca ve Türkçe ezgilerin ağırlıkta olması grup elemanlarının kültürel olarak en çok bu ezgilere aşina olmasından kaynaklanmaktadır. Şarkıların yanında, destan, atma türkü gibi müzikal formların da bulunduğu bu ezgiler, Türkiye'de farklılıklarla birlikte bir arada, barış içinde yaşama hayaliyle söylenmektedir.
--bio--