müdür yardımcımıza adolf hitler derdik sabahın köründe kar kış kıyamet demez bizi bahçeye dikerdi. Sonra bir edebiyatçımız vardı yürüyen cenaze derdik kadına bir böh desek ölecek gibiydi. Birde kimyacımız vardı adamın her iki lafından biri pekiydi peki peki bekir derdik. Ne günlerdi be özledim şimdi.
