Pişman mısın? diye sorsalar...
Hayır, kesinlikle hayır..
Aksine, iyi ki yapmışım derim...
Çünkü çoğu için sevmek; sonrasında "keşkeler" ve işe yaramaz çırpınışlarla
geçen bir süreçten ibaret.. Ben ise bunca insanın arasında sevebileceğim en doğru kişiyi sevdim...
Hata mı yaptım ? Sanmıyorum. Hatanın ne olduğunu bilirim, hata sonrasında suçluluk duygusunu getirir.
Ben onu sevdiğim için kendimi bir an bile suçlu hissetmedim. O mu ? Beni sevememiş oluşuna mantıklı açıklamalar getirecek...
Ama bir gün bir yerlerde aklına geldiğimde, "keşke onu sevseydim
diyecek, keşke onu sevmek için bir şeyler deneseydim"diyecek...
Bunu nasıl mı biliyorum ?
Çünkü ona nasıl sevilmesi gerektiğini öyle gösterdim ki...
Bundan sonra her kiminle olursa olsun,
karşısındakinin sevgisini benimki ile karşılaştıracak...
Ben ne kadar mı seviyorum ?
Basitçe, asla sevilemeyeceği kadar...
Özetle, bir bebek annesi tarafından ne kadar
sevilirse o kadar işte...
