stilize çekilmiş suç filmlerinin arasına yerini çok iyi yazdırmış bir film.
bu tür filmleri en iyi olarak tarantino, scorsese yada ritche çeker gibisinden düşündüğüm için kendi kendime hayıflanma evresini atlattıktan sonra bari bu satırları kaleme alayım dedim.
basit bir suçlu, adalet, suçu suçla önleme ve karşısında bu durumu yargılayanların durumu haklı görmeleri (ki bu yargılamaları kendi içlerinde fbi ve cinayet masası yapıyor) ha bide işin içine dini ritüeller ve ayinler koyuyorlarki stilize olma özelliğini en çok bu unsur tamamlıyor (şimdi bir grup bizde kuran cevşen yapsak dalga geçerler bak adamlar yapıyor ve hemen hayran kalıyorsunuz. diyorsunda kardeşim sen bizim dini imge ve ritüellerimizi bi kara film içerisinde mayala bakalım tutarsa alkışlarız bunda kullanılan formülü aynen kopyalarsan oturup güleriz) neyse parantez içi fena uzadı.
ilk filmdeki roc karekterinin deliliği ve suça heran meyilli oluşu, eşcinsel fbi ajanı ve bi sikime yaramayan boston polisi bu artiztik iki kardeşe muhteşem bir şekilde eşlik ediyorlar (filmin başında klozetle çatıdan atlama sahnesi çok iyi düşünülmüş ve çekilmiş tebrik etmek lazım)
ikinci filmde gemide tanıştıkları adam onlar için tutulan cüce katil ve daha da komik hale gelen dedektifler filmin tam tamamlayıcıları olmuşlar.
sadece iki filmde kalmaları kötü olmuş bu anlamda yada yönetmenin aynı alanda başka filmleride var mı bilmiyorum ama sıkıntılı bir günün üzerinden atılması için hafif popcorn tadında kişiyi zorlamayan, yarı videoklip estetiğinde çekilmiş eşsiz bir film.
