yakın zamana kadar hiçbir şey hissetmediğim bir adamdı.
bayramda seyranda bile görmezdim, ta ki bir sebepten bir araya gelene kadar.
amca, ne güzel bir şeymiş. hani kız çocuklarının babaya olan düşkünlüğü ve tabii babaların kızlarına olan düşkünlüğü.
şimdi iki babam var gibi. iki kere daha sağlam yaslıyorum sırtımı dünyaya. babam var benim özgüveni, amcam da var özgüveniyle perçinlendi.
amcamla geçirebileceğimiz kayıp zaman için pişmanım hayatımda ilk kez. kız çocuğu olmayan amcanın, size sarılırken hiii çekmesi, sizin yaptığınız çayı içmek istemesi, yengen otursun da yemeği sen yap diyip iltifatlara boğması sizi. yemekten sonra sigara içmek için fırsat kollladığımı anlayıp sigarasını mutfağa bırakması, al çayını da balkonda iç ben gelmeyeceğim rahat rahat manzaranın keyfini çıkar demesi.
artık daha güçlü olmakmış amca sahibi olmak. amcalar baba yarısı değil, babadan fazlasıymış çoğu zaman.
