kişinin kendisini kabullenememesiyle birlikte, yapacaklarını kendi isteği ile değil de çevresindekilere göre şekillendirmesi durumu. bu özellikle "ergenlik çağında" görülür. ergen, fark edilmek ve çevresinden ilgi görmek için kendisinin bile hoş görmediği davranışları sergilemeye başlar. akranları siyah renkli giysiler giyiyor diye ergen de siyah giymeye başlar. onların dinlediği müzik türünden şarkılar dinler, bu yaşına kadar pop müzikle eğlenirken, artık metal- rock dinlemeye başlar. sevip sevmemesi önemli değildir. yeter ki arkadaşları tarafından kabul görsün, sevilsin, beğenilsin.
"kendin olamamak" durumunu, ergenlerden sonra orta yaştaki kişilerde görmekteyiz. yaşları otuzu geçmesine rağmen, anne ve baba bağımlılığı bu kişilerde devam eder. "bazen başımı alıp gitmek istiyorum" deseler de ailelerini bırakmazlar. sevgiye açtırlar. Bir gün olur da bu sevgiyi görürüm diye ana-babalarının istedikleri her şeyi yaparlar.
çocuklukları hep sevgi arayışı ile geçmiştir. çocukluk eksikliklerini bu yaşlarda doldurmaya çalışırlar. bundan dolayı analarının babalarının yanından ayrılmazlar. kendi çocukları yuvadan birer birer gider ama onlar ne ebeveynlerini ne de memleketlerini bırakmazlar. böylece ailelerine ne kadar "hayırlı" olduklarını gösterirler.
