zaman akıp giderken çoğumuzun tek yaptığı aslında yakınmak ve hayatın bize getirdiklerinden sürekli şikayet etmek, neden yavaş gerçekleşiyor her şey, neden istediğimizi istediğimiz zamanda alamıyoruz, neden hayat gözümüzün önünden hızla akıp giderken biz yerimizde sayıyoruz hala... çok zor değil mi böyle yaşamak?!
öyleyse kalk, silkelen ve hayatın hızına yetişmeye çalış, herkesin yaptığını yine yapma ama önüne çıkan her fırsatı değerlendirmeye çalış, bunu yaparken akıllı davran ve her önüne gelene balıklama atlama, zekanla zamanı kavra aklınla onu yerden yere vur ve işte zamanı yendin ve hatta önüne bile geçtin demektir.
her şey bu şekilde o kadar basit ki, ama kaçımız bunu yapabiliyoruz ki?... Ben bile öyle zamanlar oldu ki maalesef yapamadım, çok zorladım şartları ama her şey zaten o kadar zordu ki şartları zorlasam da o zoru kıramadığım zamanlar da oldu. biliyorum insanın oturduğu yerden ahkam kesmesi doğru değil ama böyle durumlarda başka yapacağın bir şey de kalmıyor. bu kadar işte. hayat böyle...
