insan doğuştan bencil ve doyumsuz olmuştur.
sevgiye, ilgiye, şefkate doyumsuzluğumuz..
doyumsuzluk iyi veya kötü olarak tanımlanamaz. tanımlanması durumunda, insanlığın doyumsuzluğuna bir beklenti besleriz.
eğer beklentilerimizin altında bir durum sergilenirse bu durumun bencillik olmadığını, normal olduğunu düşünürüz. bu da insanlar konusunda düşüncelerimizi etkiler filan.
