abi,
bu söylediklerimi yüzüne hiçbi zaman söyleyemedim.
küçükken hep kavga ederdik didişirdik sonra büyüdük sen iyi bi anadolu lisesini kazandın bense hiçbiyeri çok zeki olduğunu bütün aile kabul etmişti seni kıskanmıştım hep sonra bi oyuna takıldın hayatın mahvoldu sınıfta kaldın kötü arkadaşların oldu okulunu bıraktın kötü şeylere bulaştın hiçbirini haketmedin sen her şeyin en en iyisine layıksın tertemiz bi kalbin var tek isteğim bir an önce hayatına kaldğın yerden devam etmen seni çok seviyorum
arkadaşlarım benimle dalga geçtiğinde senden utanmadım sadece üzüldüm ben ağlarken benim gözyaşlarımı silen dostuma benim abim haketmedi bunları dedim bunu defalarca tekrar ettim bütün ders tuvalatte hıçkırdım sana dua ettim.. o günü hiç unutamam
şimdi açıktan liseyi bitiriyosun başarıcam bu sefer diyosun sana en çok ben güveniyorum belli etmesem de sana güveniyorum ve işte yine ağlıyorum bu hayatta kendimden çok senin mutluluğunu görmek istiyorum.
bütün bu yaşananlar biz küçükken babamın annemi aldatışıyla oldu sen sorumsuz bi çocuk olarak büyüdün bense içime attım her şeyi kimseye bi şey belli etmedim sen sigaraya başladın ben de odamda karanlıkta saatlerce ağladım
sen o yıllarca emek verip kazandığın okulunu bıraktın bense kazanamadığım sıradan bi okula devam ettim.
düşünüyorum da gerçekten çok şey yaşandı şimdi büyüdük kendimize hedefler koyduk biliyorum ikimizde başarıcaz canım abim.
