bizim bir akrabamızı hatırlatan yazarın bahsettiği erkektir. şimdi o akraba şöyle biriydi; kendisi kadındı ve batıl-gerçek ayırt etmeksizin duyduğu her dini şeye sıkı sıkıya bağlı, üstünü çıkarmış bir adam görünce yere tüküren, din içermeyen kitapları, dergileri, gazeteleri okumayan, ilahiden başka bir şey dinlemeyen biriydi. onun için ikinci-üçüncü-dördüncü eş olmak, kocası ona ev aldıkça ve iyi seviştikçe normaldi. ne zaman görüşsek gördüğü erotik bir rüyayı tövbe tövbe diyerek anlatırdı. kendi çocuklarına ve torunlarına yaptığı baskılardan bahsetmiyorum bile. neyse. gel zaman git zaman ben bu kadının gençliğini öğrendim arkadaşlar. o eleştirdiği, -başlık sahibi yazarın yaptığı gibi- "patlak", "münafık", "kafir" gibi kelimeler kullandığı kadınlardan daha fazlasıymış meğer. üstelik çevirdiği dolaplar 15 yaşında başlamış. sonradan sonradan öğrendim evlilik öncesi çocuk sahibi olduğunu. kocasından kıskançlık olayları yüzünden az fırça yemediğini... velhasıl özetlersem, birileri bir konuda sürekli çirkefleşiyorsa kendi kabahatini ya da eksiğini kapatmaya çalışıyordur.
