anlayamadığım bir durumdur bu! elimden geldiğince yapmamaya gayret gösteriyorum herkesin stiline yaşam tarzına saygı duymaya çalışıyorum ve bunu başarıyorum da ama öyle bir zaman oluyor ki ben bile yargılamadan edemiyorum.
ya en basit örneği dinsel yargıdan gelmekte misal yok şöyle günah yok böyle kabul olmaz da cartta curtta abi haşa adamlar sanki allah gibi kulları yargılıyorlar bu konuda.
veya bir insanın kişiliğini yargılamak ne kadar densizce bir şey yahu. o adam bu yani değişecek ve yapacak bir şey yok, kendini eleştir daha iyi.
türkiye de kaç insan egolarını yenip kendini eleştirmeye başlamıştır? kendi açığını bulmaya çalışmıştır?
bu konuda en çok başarılı olunan bölüm ise tiptir. aman yarabbi bu nasıl bir şey, millete "yok be nerem güzel, yok be nerem yakışıklı" deyip karşıdan iltifat bekleyerek 2. kez egoyu ortaya çıkaran vatandaş neden kendini yargılasın ki?
bu vatandaştır ki başkalarının sözüne inanarak kendini hint kumaşı modunda hissetmesi neticesinde "megan fox dışında bir tene temas etmem, edemem" diyebilir.
