parklara gitmişliğiniz varsa sıklıkla farketmiş olmanız gereken yalnız insandır.
yalnızlığı o anla sınırlı değildir büyük bir ihtimalle çünkü beklentilerinin yeri boş ve hazırdır.
yalnızlığı o andan ibaret olan insanlar park banklarını boş bulduklarında kollarını iki yana açarak tam ortasına oturur. bir beklentisi yoktur bankın boş kısımlarından ve gelip geçen insanlardan. onlara verdiğiniz, vereceğiniz merhabalar boşa gider hep.
oysa bankın kenarına ürkek ve çekingen bir ruh hali ile ilişmiş sahici yalnızlar öyle midir? bir merhabanın beklentisi, özlemi ile merhabanıza, selamınıza öyle içten karşılık verir ki ürkersiniz bu samimiyetinden. çekingen çekingen bankın diğer ucuna ilişir ve yarattığınız hayal kırıklığını farketmeden sus pus olursunuz.
söyleyecek sözleriniz, dindirecek bir yalnızlığınız yoksa bankların kenarlarına ilişen yalnızlara hiç ilişmeyin. bakarsınız merhabasına içten bir merhaba ile karşılık verecek bir başka yalnıza rezervedir bankın diğer ucu.
