hastane koridorunda aile beklemektedir. uzak planda sedye ve onu iten figüranlar görünür. hasta çok acil olmasına rağmen, hiçbir devlet hastanesinde rastlamadığımız anlayışı gösteren görevliler sedyeyi durdurur ve hasta-aile sohbeti(!) başlar:
hasta: evlatlarım, birbirinizi hiç bırakmayın.
aileden biri: baba siktir et bunları. ölüyosun amına koyim hala nasihat peşindesin. kendini yorma babacığım.
hasta: bu arada yusufun annesi züleyhadır. bu sırla daha fazla yaşayamazdım.
aile şaşırır, adam ölür. sedyeyi iten görevliler sessizce alakasız bi yere bakarlar ve entry biter.
