van depremi... kimileri için "kürtlere ceza", kimileri için "dram"dır. iki olgunun da olduğu arkadaşımın başımdan geçen bir olay(onun ağzından anlatıyorum);
depremden sonra yaklaşık beş yüz depremzede devlet yardımıyla eskişehir'e gönderildi. çocuklar çeşitli okullara kısa süreliğine eğitim verilmek üzere gönderildi. bizim sınıfa da baran diye bir çocuk geldi. sessiz sakin biriydi. kimse soru sormadıkça o konuşmazdı. bir kere sınıfta telefonla konuştu. konuşmasının bir bölümü kürtçe oldu. biz anlamadık tabi ne dediğini. sonra sınıfta herkes onu dışlamaya başladı. yanında oturan çocuk telefonla oynuyordu. baran döndü dedi ki; "telefonunla oynayabilir miyim?
soru gayet açık ve net. sıra arkadaşı telefona ne yapabilirdi ki? çocuk vermedi telefonu. üstüne bir de küfür etti. sonra o kimsenin beklemediği cümleyi söyledi." bu telefon dokunmatik baran. kürtlerin parmağını algılamaz."
bu, terbiyesizlik değildir. bu hainliktir. orospu çocuğu bir gencin sırf kürt diye sıra arkadaşını rencide etmesi hainliktir.
şimdi bakın yukarı allah var. ben bu iki öğrenciye nasıl kardeştirler diyeyim?
