sivasta insanlar yakılırken allah yukarıdaydı. izliyor ama dokunmuyordu.
ne yani bir el uzanıp onları oradan çekip alacak mıydı?
böyle olsaydı yaradılışın bir amacı kalır mıydı?
herkes Allahın varlığına koşulsuz inanırdı. herkes baskı içerisinde yol seçerdi.
allah bizi yarattı ve herşeyi elimize bıraktı, ister inan ister inanma ister iman et ister etme.
düşünüp farkedebiliyorsan ne mutlu, düşünemiyorsan yüzeyselsen ne acı.
hepsinin bir hesabı var, o insanlar yanarken dokunmadı evet çünkü gerçek dünya da, ahirette, elbet görüşülecektir.
yok olduğunu düşünenler için bahane az (anca böyle madem var neden insanlar aç, neden yanıyorlar, vs vs...), ama varlığına dair kanıt çok!
