vakti zamanında kulağıma çalınan bir hikayedir..adamın biri hırsızlık yapar ve sonrasında vicdan azabı çeker uyuyayamaz olur..ve hırsızlıktan elde ettiği gelirle bir koyun alıp bağışlarsa bundan kurtulacağını düşünür.
derken varır bektaşinin huzuruna anlatır halini.bektaşi de kendisine "biz alamayız mevlanaya git" der.bunun üzerine adam mevlanaya gider durumunu ve bektaşi'nin de kabul etmediğini anlatır.
mevlana ; "onlar saflıklarında o kadar dirayetlidirlerdir ki bir damla bozukluk dahi içlerinde barınamaz" der ve koyunu alıp adama "vicdanın rahat olsun" diye ekleyip yollar.
bunun üzerine adam tekrar bektaşinin yanına varır ona bu hadiseyi anlatır ve kendisinin kabul ettiğini anlatır...bunun üzerine bektaşide "onların anlayışları ve iyi düşünceleri okyanuslar kadar büyüktür bir damla ile bozulmaz" der.
