30 sene öncesinin anısına tekrar taksime çıkılmak istendiği ve çıkıldığı gündür. Kimse buna engel olamamıştır.
Hala inatla sloganların arkasına sığınanların ve demogoji sanati icra edenlerin bayramı değildir. Çürümüşlüğe, adaletsizliğe, ayrımcılığa meydan okuyan herkesin bayramıdır 1 mayıs.
Arkamızdan "vakvak ediyor goministler" diyen emekçi kitleye karşı hiçbir zaman aptal, lümpen kitle diyerek aşağılamayanların bayramıydı bugün niye mi? çünkü o işçiler lümpen doğmadı, kendileri seçmediler bunu. "vakvak ediyor gomistler" derken komünistin ne olduğuna dahil hiçbir fikirleri dahi yok belki. Türkiye'nin doğusundan istanbul'a çalışmaya gelip, patronları her yaz tatil yaparken yıllarca istanbul'daki denizi dahi görememiş her gün sadece atölye ve evi arasında gidip gelmeye mecbur bırakılan, meta haline getirilen işçinin ne gibi bir suçu var olabilir o sadece sistemin hepimiz gibi sistemin çürüttüklerinden.
Kendi menfaatlerine işleyen sisteme çomak sokulmak istenince köpek gibi korkuyorlar bu 1 mayıs'ta tekrar bunu gördük. Bas bas bağırıyorlar "aynı sloganları atıyorsunuz, ezbere konuşuyorsunuz" diye. Sürekli aynı muhalefet asıl sizin aşmanız lazım kendinizi. Sıktı bu muhalefet.
parlementer rejimin kurallarına uygun olmadığımız düşünülüyor, oysa ki parlementer sistemin kurallarına göre çalışan siyasal oluşumlar var. seçim alanlarında sadece oy derdine düşüp döner dağıtmıyor, hepinize iki anahtar demiyor, koltuk sevdasıyla bu siyasal oluşumlar. Onlar sokaklarda gazete, dergi satıyor, çünkü salt nicelik ile devrim yapılamayacağını bilinçli bir kitlenin olması gerektiğini biliyorlar.
Bizim "aydın" kişimizi rahatsız ediyoruz. "terör" estirdik diye. Kokteyline gidememiş yollar kapalı olunca. Tarihe dönüp bir baksın "aydınım" diye ortalıkta dolanmayıp, "aydın" sıfatına sahip olan kişilerin dünya'ya karşı tavırları nasılmış. "Kokteyllerde, toplantılarda entel takılayım da bir iki hatun düşer belki mi?" diyerek etrafta ahkam mı kesiyorlarmış?
Her şeye rağmen, hiçbir şey ölmeye değmez elbette ama bu bayrama katılanlar zaten mazoşist oldukları için inmiyorlar meydanlara. Bu kadar insan "ben adaletsizlikten şikayetçiyim ama şimdi gidip söylersem döverler beni" deseydi hatta bundan yıllar evvel de insanlar böyle düşünseydi insanlık bugünkü olduğu yerde olamazdı. Burada ki insanlar kendi menfaatlerini düşünmeden, ben zaten yaşıyorum yakında öleceğim, gideceğim demeden meydana iniyorsa kendinden sonrakileri düşünecek vicdana sahip olabildiği içindir.
