normal insanların sıkça birbiriyle karıştırdığı iki farklı terimdir. asosyal insan kendi isteği çerçevesinde kalabalık ortamlarda, toplumda bulunmayı sevmeyen bireye verilen ad, sosyal fobi ise istem dışı yaşanılan; insanların bulunduğu ortamlarda yer almaktan korkan, devamlı halde kaygı duyan kişilerin sahip olduğu bir anksiyete bozukluğudur.
kendimden biliyorum, ileri derecede bir sosyofobik olarak, dışarı dolaşmaya, yemek yemeye vs. gittiğimde fazlasıyla sıkılır, bunalırım. bir arkadaşla herhangi bi' ortama oturup sohbet etmek veya kız arkadaşla* el ele dolaşmak yerine genelde elleri cebinde, sürekli olarak düşünceli bir şekilde sakin ortamlarda yürümeyi tercih eder bu tipler**
asosyal şahıslar ise sırf kendi zevkine uymadığı için, ısrarla, belki de götünü kaldırmaya üşendiği için bu tarz ortamlardan kaçarlar. çok acayipler lan. hiç normal bir davranış mıdır bu?**
uzun lafın kısası; ikisi de zordur ulu ahali. ama şikâyetçi misin bu durumdan derseniz, ''haaayır!'' kendi halimde, kendi istediğim şeyleri yapmak varken, neden diğer insanların yapmak zorundaymış gibi, sanki zorunluymuşçasına katıldıkları eylemlere eşlik edeyim kardeşim? normal olan işte budur, siz pislikler sevimsiz, sığlığın dibine vurmuş, sıkışmış eğlencelerinize devam ederken, sosyofobik yaratıklar dünyayı çözecekler. hiç bakmayın, elbet bir gün çözecekler. belki kaygılarıyla, belki normal insanlara çaktırmadığı fikirleriyle, belki de tek başına eşlik ettiği o yalnızlık kokan şarkılarıyla, öyle ya da böyle çözecekler. bekleyin, anlamsız ve içi boş zevklerinizde göremediğiniz, bulamadığınız matematiğin çözüleceği günü bekleyin.
ayrıca, bir de özgüven eksikliği var ki ona başka zaman değineceğiz.
edit: bir özel mesaj sayesinde aldığım bilgiye göre, sosyal fobi, asosyalliğe neden olan etmenlerden biriymiş. moralim bozuldu vallahi.
