--spoiler--
söylendiği gibi onur ünlü'den çok ah muhsin ünlü filmidir. soundtrack olarak ahmet kaya'nın beni vur şarkısının seçilmesi, bir kedi kostümüne önemli bir rol vermesi, film içinde birden fazla kez tabanca ve treni intihar ve cinayet unsuru olarak kullanması...bunları yapmak ve bunlarla seyirci karşısına çıkmak ah muhsin ünlü'nün şair özgüvenini gerektirir.
birbiriyle geçişken 5 hikayeyi anlatmak gibi basit bir kurgu gibi görünse de bundaki özensizlikten asıl anlatılmak istenenin bu olmadığı ortaya çıkıyor. o kadar kuru absürt ki oyuncuların filme, senaryoya inanmadıkları gibi bir hisse kapıldım.
bir çarpıklık durumu abartılı şekilde anlatılmaya çalışılmış belki de. bir anlamsızlık vurgulanmış sanki.
üzerine odaklanan 5 karakterde gülmüyor. zaman zaman yüzlerinde tebessüm belirse de bunlar bile hep bulutların arkasında.
polis aydın'ın coplayarak öldürdüğü kadının ardından açığa alınacağı endişesiyle polis merkezindeki çay ocağında çayını yudumlarken gerçekleşen patlamada kolunu kaybetmesi..
folklör grubundaki kızın oyundaki eşi gözleri önünde tren altında kalıp ölmesine rağmen onun hala yeni seçilecek eşinin derece elde etmelerine engel olabileceği endişesiyle meşgul olması...
dilek'in pankreas kanseri olduğunu öğrendikten sonra dünyada altı kişinin kabul edildiği burslu bir eğitim programına seçilmesi...
hepsi hayatın anlamsızlığı ve insanların hayata karşı takındığı tavrın anlamsızlığıyla meşgul olan vurgular.
filmde üzerine odaklanılan karakterler içinde en tutarlısı olan dilek bile intihar edebilecek kadar dengesiz bir ruh halinde.
bir çocuk sevdiği kızın elini tutabilmek için o kızın elini tutan erkeği kasten öldürebilecek kadar kinci.
özgün bir film ama bir baş yapıt asla değil.
kamerayla yazılmış bir ah muhsin ünlü şiiri.
--spoiler--
