işin kolay yolunu seçen tiplerdir. yaşayıp savaşmak yerine kolay yoldan ölmeyi tercih ederler. bu da korkaklıktır.
eskiden ingilizler istanbul'u işgal ettiği zaman bizden öncekiler nasıl canla başla savaştı ise, bize de aynı inançla savaşmak düşer. bu ülke sahipsiz kalmaz. bu millet de devletsiz kalmaz. bir mustafa kemal daha çıkar, savaşanlara önderlik eder.
yazarın kafatası milliyetçilerini intihar eden gruba dahil etmesine anlam veremedim. kafatası milliyetçilerinden kastı türkçüler ise, emin olsun ki olası bir işgal durumunda kanının son damlasına kadar mücadele edecek olan insanlar türkçülerdir. bugün oturduğu yerden türkçülere laf edenler, işgal durumunda annesinin koynuna saklanan, ya da işgalci generallerin kucağına oturan gereksiz insanlardır. dindar olmak ya da olmamak vicdan meselesidir. bir insanın bağımsızlık uğruna korkmadan savaşması için ille de dindar mı olması gerekir? dindar olmasının faydaları olur tabi ki ancak dindar olmayan birini de vatan haini göstermekten daha saçma bir şey olamaz.
unutmayalım ki kurtuluş savaşında dindar olduğunu söyleyenler (din tüccarlığı yapanlar) ingilizleri desteklediler. kuvayi milliye'yi kafir ilan ettiler. yunan ordusunu allah'ın ordusu(?) ilan ettiler. *
dindar olsun ya da olmasın, tüm vatanseverler ise işgalcilere karşı savaştılar. bu da tarihten şık bir örnek.
