pisa kulesinin karşısındaki çimlerde uzanmış, italya'nın ne kadar ilerici, aydınlanmış ve gelişmiş olduğunu düşünüyordum. düşündüm sadece.
colosseum.
pisa.
trevi çeşmesi.
piazza navona.
Campo deFiori.
Trastevere.
böyle çok önemli yapılar sunmuş, insanlığı rönesansla tanıştırmış bu aydın ülkede ışıklarla dans etmekteydim. ancak yeri ve göğü titretecek şekilde pisa kulesine yaklaşan bir grup gördüm.
ellerinde sigara, ''vay vay vay amuğa goyim! adamlar neler yapıyor la?'' şeklinde cümleler kuruluyordu. yanlarına almış olduklar mangal ve ızgaralar da dikkatimden kaçmamıştı. çok önemsemek istemedim. ancak arkadan gelen ergenler bu isteğimin imkansız olmasına yol açacaktı.
gelen grup türk kafilesiydi.
çimlerde uzanmış, da vinci'nin hayat felsefesi üzerine kafa patlatırken, bu grup, özellikle ergen olanları fotoğraf makinesine ellerini attılar.