Bir gün kadınlar hakkında konuşurlarken Nietzsche sandalyeye oturup birdenbire ağlamaya başlıyor. Breuer ağlamasının sebebini sorunca da duygularını biriyle paylaşmış olmasının onu duygulandırdığını söylüyor. Kitabın adı da bu sebepten dolayı 'NiETZSCHE AĞLADiğinDA' konuluyor. Çünkü Nietzsche kitapta nerdeyse hiç ağlamayan,gülmeyen, katı biri olarak tasvir ediliyor.
Fakat insanın duygularını bir yere kadar saklayabildiğinden en nihayetinde gözyaşlarnı tutamıyor.
-
Ümit kötülüklerin en kötüsüdür, çünkü işkenceyi uzatır.
