ben bu dünyanın dağlardından geçerdim evvel.
bal mumundan suratlar yapardım, kaçıp sesten.
düzinelerce hayat biriktirdim çok sıkıldım.
son dakika golü ömür etti beni sersem.
bu hırsla, bu kir pasla,bu kumpasla yaşlanırsam.
tuttuklaşsa yaşam enerjim, durup baksam korkmayıpta.
kazanıcak hiç bi mutluluk yok, bu dünya böyle dönücek.
aslında aynıyız ya başta ya sonda ölücez.
varsa yoksa kaybolandır öfke rehberinse.
kabuk tutan yaran kapanıcak hepsi eklenince.
kaybedilsin olan biten, nedir sanki korkulanlar.
izafitteyiz deriz, zamanda yok bulanlar.
bu ne boktan hikaye böyle, bu ne buhran, bu ne ustam.
yine susmam gerekicek lakin bu defa yok bak benim olmaz.
yine benim için öl, yine benim için gül şu kahreden arsız sahnede.
eski mutluluklar yeni baştan yaşanabilir olamaz mı.
geri bas, ya da yak yine.
